Przejdź do głównej treści
Pomiń baner

Współpracownicy – instytucje polskie

 Ośrodek Badań Filologicznych i Edytorstwa Naukowego, Instytut Badań Literackich PAN.

Paweł Bem zajmuje się tekstologią oraz literaturą emigracyjną po roku 1945 ze szczególnym uwzględnieniem autorów związanych z paryską „Kulturą”. Członek komitetu redakcyjnego serii wydawniczej „Filologia XXI”. Laureat Nagrody Archiwum Emigracji za pracę o Konstantym Jeleńskim (2009). Autor książki Dynamika wariantu. Miłosz tekstologicznie (2017, Nagroda im. Inki Brodzkiej-Wald). Współautor tomu Literatura rosyjska w kręgu „Kultury”. W poszukiwaniu zatraconej solidarności (2016). Opracował tomy korespondencji: Czesława Miłosza z Ireną i Tadeuszem Byrskimi (2017) oraz Jerzego Giedroycia z Janem Goślickim (premiera 2021). Przekładał teksty Edwarda Saida, Jerome’a McGanna i Petera Shillingsburga.

https://ibl.waw.pl/pl/o-instytucie/pracownicy/bem-pawel

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Wydział Filologii Polskiej i Klasycznej, Zakład Literatury Romantyzmu

 

Zainteresowania naukowe oraz publikacje Jerzego Borowczyka skupiają się wokół kilku zagadnień: dzieje i myśl estetyczno-społeczna filomatów i filaretów; poezja, proza i podróżopisarstwo polskiego romantyzmu; dokumentalistyka literacka XIX i XX wieku; polska poezja i proza po 1989 roku. Jerzy Borowczyk zajmuje się również krytyką genetyczną, zwłaszcza genetyką tekstów Włodzimierza Odojewskiego (wraz z dr hab. prof. UAM Wiesławem Ratajczakiem kieruje Archiwum Włodzimierza Odojewskiego, będącym częścią Wydziału Filologii Polskiej i Klasycznej UAM). 

 

e-mail: jerzybor@amu.edu.pl

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, Wydział Nauk Humanistycznych, Instytut Literaturoznawstwa

 

Łukasz Cybulski jest adiunktem w Katedrze Historii Literatury Staropolskiej na WNH UKSW. Współpracuje z Ośrodkiem Badań Filologicznych i Edytorstwa Naukowego oraz z Pracownią Średniowiecza IBL PAN. Członek redakcji serii wydawniczej „Filologia XXI”, sekretarz redakcji Biblioteki Pisarzów Polskich. Zainteresowania naukowe: teoria i praktyka edytorstwa naukowego, proza XVI i XVII w., dawna kultura rękopisu, historia książki. Ważniejsze publikacje: książka Krytyka tekstu na rozdrożach. Anglo-amerykańska teoria edytorstwa naukowego w drugiej połowie XX wieku, Warszawa 2017; artykuły: Przełom cyfrowy w edytorstwie naukowym a problem rozumienia tekstu. Przyczynek do dyskusji w: Tożsamość tekstu. Tożsamość literatury, red. M. Prussak, P. Bem, Ł. Cybulski, Warszawa 2016, Interpretation in the 16th Century Polish Bible Exegesis w: Word of God, words of men. Translations, inspirations, transmissions of the Bible in the Polish-Lithuanian Commonwealth in the Renaissance, ed. Joanna Pietrzak-Thébault, Gottingen 2019, Retoryka tekstologii, „Teksty Drugie” 2019, nr 2.  W przygotowaniu: przekład książki J. Bryanta The Fluid Text (Michigan 2002) oraz edycja pism prozatorskich Tomasza Nargielewicza OP.

 

Uniwersytet Śląski, Instytut Literaturoznawstwa.

 

Zajmuje się literaturoznawstwem teoretycznym, komparatystyką, Men’s Studies, krytyką genetyczną i także przekładem prac naukowych. Autor książek Rytm i podmiot w liryce Jarosława Iwaszkiewicza i Aleksandra Wata (Katowice 1999), Obrazy i wiersze. Z zagadnień interferencji sztuk w polskiej poezji współczesnej (Katowice 2004 i 2011), Na marginesach lektury. Szkice teoretyczne (Katowice 2006), Obrazy i teksty. Interferencje i interpretacje (Katowice 2007). W serii Biblioteka Narodowa wydał Wybór wierszy Aleksandra Wata (Wrocław 2008). Swoje rozprawy ogłaszał m. in. w „Pamiętniku Literackim”, „Tekstach Drugich” i „Przestrzeniach Teorii”. Tłumacz prac Rolanda Barthes’a, Jacques’a Derridy, Jean-Luca Nancy, Marca Augé, Clifforda Geerza, Raewyn Connell, Daniela Ferrera. Opublikował też przekład książki Gérarda Rauleta Filozofia niemiecka po 1945 (Warszawa 2013). W ostatnich latach wydał Projekt krytyki somatycznej (Warszawa 2014), Notatniki Aleksandra Wata (Warszawa 2015; edycja wspólnie z Janem Zielińskim) oraz Somatic Criticism Project (Frankfurt am Main 2018). W ramach projektów badawczych NCN kierował m. in. grantem Maestro 4 Męskość w literaturze i kulturze polskiej od XIX wieku do współczesności – jednym z efektów projektu jest seria wydawnicza „Studia o męskości”, która ukazuje się nakładem Wydawnictwa IBL PAN. Pełnił i pełni nadal funkcję opiekuna w projektach NCN Fuga, Preludium. Od roku 2007 jest członkiem komitetu redakcyjnego „Pamiętnika Literackiego”, jest także członkiem Rady Naukowej Instytutu Badań Literackich PAN.

 

Uniwersytet Jagielloński (Wydział Polonistyki)

Zajmuje się literaturą XX i XXI wieku, najnowszymi teoriami literatury, komparatystyką kulturową, zjawiskami intermedialnymi we współczesnej kulturze. Autor książek Muzyczność dzieła literackiego (2001, 2002, 2012; wyd. ang.: Musicality of a Literary Work, 2018), Muzyka w literaturze. Perspektywy komparatystyki interdyscyplinarnej (2008, 2012; wyd. ang.: Music in Literature: Perspectives of Interdisciplinary Comparative Literature, 2014), Komparatystyka. Studia literackie – studia kulturowe (2013; wyd. ang.: Comparative Literature: Literary Studies – Cultural Studies, 2018); redaktor tomu Muzyka w literaturze. Antologia polskich studiów powojennych (2002), współredaktor tomów Intersemiotyczność. Literatura wobec innych sztuk (i odwrotnie). Studia (2004), Dysonanse. Twórczość Stefana Kisielewskiego (1911–1991) (2011), Transpozycje. Muzyka w nowoczesnej literaturze europejskiej (2016), Pasaże Witolda Hulewicza (2017). Studia i rozprawy publikował m.in. w „Tekstach Drugich”, „Pamiętniku Literackim”, „Przestrzeniach Teorii”, „Ruchu Literackim” (niektóre z nich ukazały się w języku angielskim, bułgarskim, francuskim, włoskim, ukraińskim). Członek Polskiego Stowarzyszenia Komparatystyki Literackiej (w zarządzie) i International Comparative Literature Association (AILC/ICLA). Pełni funkcję przewodniczącego Komitetu Redakcyjnego serii wydawniczej „Projekty Komparatystyki”.

 

Instytut Badań Literackich PAN, Pracownia Dokumentacji Literatury Współczesnej

 

Ewa Kołodziejczyk zajmuje się polską literaturą XX wieku i dokumentacją przekładu literackiego, ze szczególnym uwzględnieniem twórczości Czesława Miłosza oraz polsko-amerykańskich związków literackich. Laureatka II edycji Nagrody im. Tadeusza Kotarbińskiego, Pierwszego Rektora Uniwersytetu Łódzkiego za książkę Amerykańskie powojnie Czesława Miłosza (2016). Stypendystka Fundacji Kościuszkowskiej i Beinecke Library na badania archiwalne nad powojennymi pismami Miłosza w Stanach Zjednoczonych. Współedytorka pism Czesława Miłosza w serii „Dzieła zebrane” w ramach projektu badawczego NPRH (W cieniu totalitaryzmów, 2018; Wygnanie i powroty, 2019, Z archiwum, 2020), w którym przekładała także anglojęzyczne teksty Noblisty. Kieruje projektem dokumentacyjnym NPRH „Tłumacze arcydzieł literatury w odrodzonej Rzeczpospolitej. Cyfrowy słownik biobibliograficzny”. Opracowała zespoły korespondencji Czesława Miłosza z Karolem Kurylukiem i Anną Kowalską.

 

Katolicki Uniwersytet Lubelski, Instytut Literaturoznawstwa

 

Od studiów do dziś związany nieprzerwanie z Katolickim Uniwersytetem Lubelskim. Absolwent filologii polskiej, obecnie pracownik Instytutu Literaturoznawstwa tej uczelni, kierownik Katedry Tekstologii i Edytorstwa KUL.

Autor publikacji dotyczących literatury polskiej XIX i XX wieku, m.in. o twórczości Tadeusza Różewicza, Adama Jerzego Czartoryskiego, Adama Mickiewicza. Wydawca naukowy, m.in. członek komitetu wydawniczego Pism zebranych Józefa Czechowicza, redaktor Poezji zebranych Anny Kamieńskiej oraz jej Notatnika, kierownik projektu naukowego Archiwum Filomatów – edycja cyfrowa. W swoich badaniach inspiruje się krytyką genezy, której poświęcił książkę Rękopisy i formy. Badanie literatury jako sztuka odnajdywania pytań. Obecnie pracuje nad zagadnieniem fonogenezy.

 

 

Adiunkt w Katedrze Antropologii Literatury i Badań Kulturowych na Wydziale Polonistyki UJ, historyk i teoretyk literatury, krytyk literacki, tłumacz. Autor książek Strategie negatywne w poezji Tadeusza Różewicza (TAiWPN Universitas, Kraków 2005) i Więcej niż słowa. Literatura jako forma istnienia (Wydawnictwo UJ, Kraków 2019). Współredaktor dwutomowej publikacji Polonistyka bez granic (Kraków 2010) oraz tomów zbiorowych Próba rekonstrukcji. Szkice o twórczości Tadeusza Różewicza (Kraków 2014), Widnokręgi literatury – wielogłosy krytyki. Prace ofiarowane Profesor Teresie Walas (Kraków 2015) i Wojaczek  – przeczytany (Kraków 2016).

Uniwersytet Jagielloński (Wydział Polonistyki)

 

Katolicki Uniwersytet Lubelski, Ośrodek Badań nad Literaturą Religijną

 

Historyk literatury, edytor, krytyk, autor monografii Na łuku elektrycznym. O pisaniu Andrzeja Bobkowskiego (Biblioteka „Więzi”, Warszawa 2014, tłum. ang. On an Electric Arc. Andrzej Bobkowski Writing, trans. by M. Golubiewski, Peter Lang Verlag, Berlin 2020) oraz Inaczej przeżyta nowoczesność. O pisarstwie Andrzeja Bobkowskiego, Instytut Literatury, Kraków 2020. Wydał pierwszy odczytany z rękopisu dziennik Bobkowskiego (Notatnik 1947–1960, LTW, Łomianki 2013), opatrzony analizą materialnej postaci manuskryptu oraz interpretacją grafologiczną jego kluczowych fragmentów. W ramach grantu MKiDN „Digitalizacja zbiorów archiwów emigracyjnych” przygotował dla Muzeum Emigracji w Gdyni obszerne omówienie manuskryptu dziennika Andrzeja Bobkowskiego z The Polish Institute of Arts and Science of America w Nowym Jorku. Współautor w edycji Dzieła zebrane Gustawa Herlinga-Grudzińskiego – Gustaw Herling-Grudziński, Jerzy Giedroyć, Korespondencja, vol. 2: 1967-1975. Opublikował rozprawy na temat dzienników polskich pisarzy nowoczesnych, między innymi Pamiętnika Stanisława Brzozowskiego i Dziennika okupacyjnego Stanisława Rembeka. W swej pracy badawczej zajmował się również pisarstwem Hanny Malewskiej, Jana Lechonia, Zygmunta Haupta, a także problematyką badań nad sacrum w literaturze.

Obecnie pracuje nad biografią Andrzeja Bobkowskiego.

 

Wybrane publikacje poruszające zagadnienia procesu twórczego w różnych kontekstach

 

  1. Spór i dialog poetów. Herbert i Miłosz w świetle korespondencji, „Pamiętnik Literacki” 2009, z. 2, s. 41-55.
  2. Porządkowanie świata. Cele sztuki w korespondencji Zbigniewa Herberta, „Roczniki Humanistyczne” 2009, Tom: LVII, z. 1, s. 155-169. Tłum. ang. Ordering the world. The aims of art in Zbigniew Herbert’s letters, trans. T. Karłowicz, “Roczniki Humanistyczne”, vol. 67, issue 1 – 2019, s. 1-16. Online: https://ojs.tnkul.pl/index.php/rh/article/view/7081.
  3. Przeciw literackości na korzyść prawdy. Powieść historyczna i źródła, w: Zapisywanie historii.  Literaturoznawstwo i historiografia, red. W. Bolecki, J. Madeyski, Wydawnictwo IBL PAN, Warszawa 2010, s. 172-186.
  4. „Bo jeśli sztuka nie będzie kontemplacją”. Myśli o twórczości w korespondencji Zbigniewa Herberta, w: Między nami a światłem. Bóg i świat w twórczości Zbigniewa Herberta, red. G. Halkiewicz-Sojak, R. Sioma, Wydawnictwo JMR Trans-Atlantyk, Toruń-Kraków 2012, s. 59-70.
  5. Malewska w archiwum. Praktyki pisarskie i obrazy literackie, „Ethos” 2012, nr 97-98, s. 243-260.
  6. Improwizacja w badaniach nad osobistymi praktykami piśmiennymi. Zamyślenie teoretyczne, w: Osoba czy tekst?, red. A. Bielak, Wydawnictwo KUL, Lublin 2015, s. 65-83.
  7. Miniatury miejskie w „Dzienniku” Jana Lechonia, w: Od Lema do Sienkiewicza (z Ingardenem w tle). Prace literaturoznawcze ofiarowane Profesorowi Andrzejowi Stoffowi w siedemdziesiątą rocznicę urodzin, red. M. Cyzman, A. Skubaczewska-Pniewska, D. Brzostek, Wydawnictwo Naukowe UMK, Toruń 2017, s. 481-492.
  8. Sztuka pisania listów w sytuacji totalitarnej, w: Herbert w listach – (auto)portret wieloraki, red. T. Korpysz, i W. Kudyba, Narodowe Centrum Kultury, Warszawa 2018, s. 19-34
  9. Uporczywa bezsilność sztuki, czyli Haupt i granice literatury, „Roczniki Humanistyczne”, Literatura polska, T. LXVI: 2018, z. 1 s. 61-85.
  10. Decydujący moment. Wokół biografii Andrzeja Bobkowskiego, „Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka” 2019, 35 (55), s. 79-96.

 

 

 

Katolicki Uniwersytet Lubelski, Instytut Literaturoznawstwa

 

Edytor utworów Bolesława Leśmiana, Józefa Czechowicza, Stanisława Czycza, Edwarda Stachury, Władysława Broniewskiego, Leopolda Tyrmanda. Ostatnio opublikował: Laboratorium filologa. Rękopisy Bolesława Leśmiana – studia przypadków (Wydawnictwo IBL PAN, Warszawa 2020). W przygotowaniu m.in. opracowanie edytorskie Leopold Tyrmand, Dziennik 1954. Rękopis vs maszynopis (Warszawa 2021).

Katolicki Uniwersytet Lubelski, Instytut Literaturoznawstwa

 

Badacz literatury polskiej XX wieku. Autor najnowszej monografii poświęconej życiu i twórczości Zygmunta Haupta: Zagubiony wpośród obcych. Zygmunt Haupt — pisarz, wygnaniec, outsider (Bielsko-Biała–Kraków 2019). Wcześniej opublikował książki: Opisanie świata. Szkice o poezji Marcina Świetlickiego (Kraków 2014) oraz Doświadczenia religijne w twórczości Gustawa Herlinga-Grudzińskiego (Lublin 2012).

Członek zespołu opracowującego Dzieła zebrane Gustawa Herlinga-Grudzińskiego. Aktualnie przygotowuje edycję korespondencji Zygmunta Haupta z Jerzym Giedroyciem.

Kierownik Ośrodka Badań Filologicznych i Edytorstwa Naukowego, Instytut Badań Literackich PAN

 

Maria Prussak od początku swojego zawodowego życia jest związana z Instytutem Badań Literackich PAN. Tu pisała doktorat pod kierunkiem wybitnego znawcy teatru Stefana Treugutta i zdobywała kolejne stopnie naukowe w pracowni Zofii Stefanowskiej, znakomitej badaczki literatury romantyzmu, wnikliwej czytelniczki Dziadów. Wspólnie przygotowały edycję autografu Dziadów. Maria Prussak zajmowała się badaniem teatru modernistycznego i twórczości Stanisława Wyspiańskiego (w serii Biblioteki Narodowej przygotowała edycję Studium o „Hamlecie”) i równocześnie była członkiem redakcji naczelnej wydania rocznicowego Dzieł Adama Mickiewicza. Zwieńczeniem tej edycji jest nagrodzone przez PEN Club wydanie Listów do Adama Mickiewicza. Przez wiele lat Maria Prussak współpracowała z „Pamiętnikiem Teatralnym” i „Dialogiem”. Publikuje również recenzje teatralne w „Didaskaliach” i w „Teatrze” oraz rozprawy w „Pamiętniku Literackim” (tu zamieściła rozprawę Zmierzch edycji krytycznych?), w „Tekstach Drugich” i w „Kontekstach”. Obecnie kieruje Ośrodkiem Badań Filologicznych i Edytorstwa Naukowego, współpracuje z opracowywaną w IBL serią Dramat polski. Reaktywacja. Jest kierownikiem projektu Redefiniowanie filologii i redaktorką naczelną serii naukowej Filologia XXI, będącej częścią coraz popularniejszego w wielu krajach nurtu, postulującego powrót do filologii rozumianej jako dyscyplina łącząca szeroki zakres zagadnień związanych z pracą nad tekstem, od przygotowania edycji naukowej po odczytanie uwzględniające różne aspekty funkcjonowania słowa. W ramach tej serii opublikowała książkę Od słowa od słowa. Na marginesach krytyki tekstu oraz antologię rosyjskich tekstów naukowych Filologia. Lekcja wolności.

Uniwersytet Warszawski, Instytut Kultury Polskiej

 

Historyk literatury i kultury polskiej, kulturoznawca, od 2016 roku profesor na Wydziale Slawistyki na Uniwersytecie Paris-Sorbonne oraz dyrektor Ośrodka Kultury Polskiej (Centre de civilisation polonaise); wcześniej dyrektor Instytutu Kultury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego (2012-2016) oraz kierownik Zakładu Historii Kultury IKP (2009–2013). Zajmuje się historią literatury i kultury polskiej XX wieku (ze szczególnym uwzględnieniem okresu wojennego i diarystyki) oraz antropologią słowa w kulturze (przede wszystkim praktykami pisma i druku).

 

Autor książek: Wizje kultury pokolenia wojennego (2000), Pismo, książka, lektura. Rozmowy: Le Goff, Chartier, Hébrard, Fabre, Lejeune (Warszawa 2009, tłum. ukraińskie 2016), Między zapisem a literaturą. Dziennik polskiego pisarza w XX wieku (Żeromski, Nałkowska, Dąbrowska, Gombrowicz, Herling-Grudziński) (Warszawa 2011). Autor opracowania Pamiętnika Andrzeja Trzebińskiego (Warszawa 2001). Współredaktor i współautor wielu tomów zbiorowych, m.in.: Wojna: doświadczenie i zapis. Nowe źródła, problemy, metody badawcze (Kraków 2006), Antropologia pisma. Od teorii do praktyki (2010), Kulturologia polska XX wieku (2013), Ekspozycje nowoczesności. Wystawy a doświadczanie procesów modernizacyjnych w Polsce (1821-1929) (2017), wyboru tekstów Philippe’a Lejeune’a „Drogi zeszycie…”, „drogi… ekranie”. O dziennikach osobistych (2010). Współautor podręcznika akademickiego Antropologia kultury (2005).

 

Od 2000 roku współpracuje z francuską uczelnią École des Hautes Études en Sciences Sociales (wielokrotne wyjazdy na seminaria i konferencje do Francji, dwukrotnie jako professeur invité, wspólnie organizowane konferencje i projekty badawcze), a także z Paris-Sorbonne. Członek Interdyscyplinarnego Zespołu Współpracy UW-EHESS. Członek francuskich grup badawczych:  EUR’ORBEM (Cultures et sociétés d’Europe orientale, balkanique et médiane) oraz „Autobiographie et Correspondances” (wcześniej „Genèse et Autobiographie”) (l’Institut des textes & manuscrits modernes, École Normale Supérieure, Paryż). Członek Steering Committee International Auto/Biography Association (IABA-Europe). Współpracownik Ośrodka Kultury Francuskiej na Uniwersytecie Warszawskim.

 

Instytutu Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk

 

Pracownik Instytutu Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk, wykładowca na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego oraz na Wydziale Artes Liberales Uniwersytetu Warszawskiego i podyplomowych studiach IBL PAN. Filolog i edytor, specjalizuje się w literaturze okresu romantyzmu ze szczególnym uwzględnieniem życia i twórczości Juliusza Słowackiego. Odkrył i opublikował nieznane teksty Juliusza Słowackiego (wiersz i fragment Króla-Ducha) oraz nieznaną dedykację Adama Mickiewicza. Autor i redaktor książek, artykułów w czasopismach i książkach zbiorowych. Specjalizuje się w edycjach tekstów opartych na rękopisach (Raptularz 1843–1849 Juliusza Słowackiego, Wiersze i ćwiczenia Czesława Miłosza) lub trudnych (Pamiętniki Władysława Mickiewicza). Twórca innowacyjnej edycji genetycznej Samuela Zborowskiego, opatrzonej rozprawą historycznoliteracką i metodologiczną (M. Troszyński, Alchemia rękopisu. „Samuel Zborowski” Juliusza Słowackiego, Warszawa 2017). Trzykrotny stypendysta Biblioteki Polskiej w Paryżu, współpracuje z Instytutem Słowianoznawstwa RAN w Moskwie. Interesuje się problematyką hipertekstu oraz zastosowaniem narzędzi elektronicznych do badania i prezentacji rękopisów oraz do edycji. Współpracownik i recenzent czasopisma „Teatr”.

 

Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie, Wydział Nauk Humanistycznych, Instytut Filologii Polskiej

Profesor uczelni w Katedrze Teorii i Antropologii Literatury IFP w Uniwersytecie Pedagogicznym im. KEN w Krakowie, kierownik tej katedry. W latach 2013–2019 kierowała także Pracownią Literatury dla Dzieci i Młodzieży IFP UP. Autorka książek: Metaforyka oniryczna w liryce Młodej Polski (2006), Kołysanka w liryce XX i XXI wieku. Emergencja gatunku literackiego (2014), Narracje (re)konstrukcyjne, narracje interwencyjne, literackie reprezentacje dzieciństwa (2021). Współredaktorka wieloautorskich monografii, m. in.: Kamień w literaturze, języku i kulturze (2013), Nowe poetyki miejskie. Z problematyki urbanistycznej w literaturze XX i XXI wieku (2015), Światy dzieciństwa. Infantylizacje w literaturze i kulturze (2016) Tropy biograficzne. Bieg życia w narracjach literackich i kulturowych (2017), Poetyka losu i historii. Profesorowi Tadeuszowi Budrewiczowi w sześćdziesiątą piątą rocznicę urodzin (2017), (Re)konstrukcje przeszłości w prozie Antoniny Domańskiej (2019), Okolice Zegadłowicza (2020), Imaginautka zaangażowana. Twórczość i biografia Doroty Terakowskiej z perspektywy XXI wieku (2021). Zastępca redaktor naczelnej rocznika „Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica”. Współautorka książki Fenografia rodzinna. Studia i szkice o twórczości Teresy Ferenc, Zbigniewa Jankowskiego, Anny Janko, Mileny Wieczorek (2017). W polu jej badawczych zainteresowań mieści się genologia, tropologia i metarefleksja literacka, polska poezja XX i XXI wieku, proza kobiet, literatura dla dzieci i młodzieży. Jest przewodniczącą kapituły krakowskiej Nagrody „Żółtej Ciżemki” za książkę dla dzieci i młodzieży.

Uniwersytet Jagielloński (Wydział Polonistyki)

Historyczka i teoretyczka literatury, adiunkt w Katedrze Teorii Literatury na Wydziale Polonistyki UJ. Zajmuje się pisarstwem modernizmu i postmodernizmu, praktyką i teorią interpretacji, postkolonializmem, kulturą popularną oraz oddziaływaniem literatury na rzeczywistość.

Milczenie słowa Milczenie słowa. O poezji Wisławy Szymborskiej (Kraków 1996) oraz Polska Szeherezada. Swoje i obce z perspektywy postkolonialnej (Kraków 2015). Obecnie pracuje nad książkami Poezja epistolarna jako zdarzenie literackie. Od komunikacji do performatywności oraz Fantazja i gnoza Bolesława Leśmiana. Na temat procesu twórczego pisała m.in. w artykułach: Tarcza z pajęczyny. Mimesis Różewicza jako naśladowanie twarzy (2007); Adresat nieznany. Granice komunikacjonizmu w pisarstwie Stanisława Barańczaka (2010); Poezja niemożliwego powrotu. O Organizmie zbiorowym Ryszarda Krynickiego (2011).

Uniwersytet Łódzki, Zakład Literatury Polskiej XX i XXI w.

 

Marzena Woźniak-Łabieniec zajmuje się badaniami nad cenzurą PRL i nad wpływem systemowej kontroli publikacji na życie literackie. W tym kontekście interesują ją także archiwalia związane z wariantywnością tekstów literackich, modyfikowanych pod wpływem m.in. cenzury. Inny obszar badawczy Marzeny Woźniak-Łabieniec to liryka dwudziestowieczna i najnowsza, zwłaszcza pod kątem jej związków z tradycją. Autorka książek: Obecny nieobecny. Krajowa recepcja Czesława Miłosza w krytyce literackiej lat pięćdziesiątych w świetle dokumentów cenzury (Łódź 2012),  Klasyk i metafizyka. O  twórczości Jarosława Marka Rymkiewicza (Kraków 2002) oraz  kilkudziesięciu artykułów o literaturze XX i XXI wieku. Redaktor m.in. tomu Przed-tekstowy świat. Z literackich archiwów XIX i XX wieku (Łódź 2020). Przewodniczy Komisji Badań Genetycznych i Dokumentacyjnych nad Literaturą przy Łódzkim Oddziale PAN.

 

e-mail: marzena.wozniak@uni.lodz.pl